Bir el değdiği yerde

Ay gibi elmas ışır

Nakış nakış gizlidir gözlerde

Sırrı kadem kadındır portresi

Ölçülmez sığılmaz izahsız

Bildiğim her cismin mimarı

Gönlümün bahtiyarı annem oldu dün..

Hep kadın denilen kadim bildiğim

Evlatlarımında yarını olmuştu..

Sonsuz anahtardı her şeyi açan,

Kadın dedigin kadim bildiğim

Güneşti, gündüzdü

Bazen gece de mehtap, suda yakamozdu

Ay gibi parlayan yüreklere...

Bilinen nurdu aydı çiçekti bahardı

Kadın dediğin kadim bildiğim..

Ömre sığmayanın nasıl tarifi yapılirdı.

Yemek mi pişecek

Şarap ki içilecek

Zannet ki vazgeçilecek

Kadın aşk tır dünyalara

Mayadır hülyalara rüyalara..

Kadın dediğin kadim bildiğim.

Ustanin elinde bir kilim desen

Sarrafın vitrininde elmas desen

Sahafin elinde kitap desen

Kışın soğuğuna yorgan desen

Baharin kokusuna sarhoş desen

Yazın sıcağına nefes desen...

Bitmez ki bu aşķ.

Nasıl anlatayım nasıl?

Şair Yasin TEMİZ