17 AĞUSTOS DEPREMİ
"Hayatta en hakiki mürşit bilimdir."
M. K. Atatürk
Bu topraklar deprem kuşağı.
Türkiye'miz jeolojik anlamda çok genç bir ülke.
Binalar normal koşullara göre değil, olağan üstü koşullara göre yapılmalı.
Sağlam binaları, sağlam karekterli insanlar yapar.
Mühendis sağlam olmalı.
En önemlisi de; kaderimizi, geleceğimizi, emanet ettiğimiz siyasetçiler sağlam karekterli olmalı. Yurdumuz çok güzel. Ancak; bir o kadar da tehlikeli. Tehlikesi, jeopolitik ve jeostratejik konumundan kaynaklanıyor.
Depremle yaşamak.
Depremde yitirdiğimiz canlardan dolayı, kendi insani kusurularımızı; ne doğaya, ne de Tanrı'ya bağlayabiliriz. Bu tür düşünceler kolaycılık, kurnazlık, aymazlıktır.
Doğal afetleri, doğa üstü yaklaşımlarla çözmek olası değil. Öldürücü olan deprem değil, öldürücü olan işlerini düzgün yapmayan eğri insanlar.
17 Ağustos 1999 yılında tarihin en acı depreminden birini yaşadık.
Göçük altından gelen o imdat çığlığı nasıl unutulur?
"Sesimi duyan var mı?"
Bu çığlık içimizi parçaladı.
Bütün dünya işitti bu çığlığı.
Biz yeterince işitmemiş olacağız ki, işlerimizi hala derme çatma yapıyoruz.
Sağlam karekterli insanların işi sağlam, çürük insanların işi çürük olur.
Dört yanımız deprem.
Doğal deprem, ekonomik deprem, siyasal deprem, toplumsal deprem, psikolojik deprem, kaçkın depremi...
Sel, taşkın, göçük, yangın, orman katliamı... Yoksulluk, eşitsizlik, şiddet, taciz/tecavüz, cinayet, kaçkın, mülteci, terör, salgın.
En tehlikeli deprem etik değerlerden yoksunluk. Ahlaksızlık.
Ahlaksız bilgi vicdansızdır. Ahlaksız bilgi doğayı, insanı, her türlü canlıyı, geleceği öldürür...
Bilimsel, laik, demokratik, ulusal ve çağdaş bir eğitimle, her türlü deprem kaderimiz olmaktan çıkar.
En büyük hazinemiz; akıl ve bilim.
Vicdanla denetlenen bilim, bizi her türlü depremlerden korur.
Ne demiş atalar? Tedbir takdiri bozar.
Doğal, ekonomik, psikolojik, siyasal ve toplumsal depremler asla kaderimiz olamaz.
17 Ağustos depreminde ölen canlarımıza rahmet, yakınlarına dayanma gücü dilerim.
Himmet Cansız