GÜZEL ANALAR! ANALAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN!
Benim iki anam var.
Biri beni doğurup yoğruran; kan anam, can anam, Ümmühan anam.
Biri de biz Türklere; özgür, egemen ve bağımsız bir ülke kuran, güneş Atam Atatürk’ü doğuran, Zübeyde anam.
Ana kadınların analar gününü kutlar, yaşayanlara; sağlık, esenlik, mutluluk, güç ve umut, bu dünyadan göçen analara rahmet diler, özelikle de; çocuklarına hem analık, hem de babalık yapan anaları; sevgiyle, saygıyla selamlarım.
Bir şiirim rahmetli anam ve tüm anlar için, öbür şiirim de tüm kadınları için gelsin.
ANA’M…
Anaydı senin adın
Şekerdi, kaymaktı, baldı tadın
Üreten sendin, ey emekçi güzel kadın
Dokuz çocuğu doğurdun
Emekle, sevgiyle yoğurdun
Çocuklar ki, senin en yüce muradın
Yay sıcağı, boğucu sarısıcak
Sen ekin biçerdin; deste deste, kucak kucak
Toprak kurak, dallar kuru
Ak yüzün pak, su gibi duru
Sen Tanrı’nın ışığı, saf nuru
Kimseye ne sitem ettin ne kahır
Mutluluk sana taş ev, samanlık ahır
Sen denge, sen ölçü, sen sabır
Her zorluğu inançla yendin
Sen ki özel ve kutsal bir tendin
Ölümden korkmaz
Dahası ölümü bile kutsayan sendin
Ölüme, hoş geldin diyecek kadar da şendin
Duyarlı yüreğin
Direndi, direndi, direndi…
Her canlı gibi, ölüm seni de yendi
Güzel anam, senin ölümün biraz erkendi…
Şiir: Himmet Cansız
GÜNEŞ KADINLAR
Yüreğin hanları, yurdun gülleri
Savaşta barışta, yoldaş kadınlar
Karanlık günlerin, tan bülbülleri
Kadınlar! Kadınlar! Haldaş kadınlar!
Göklerin yıldızı, aşkın kanadı
Şiirin esini, sanatın tadı
Türküye, destana, sığar mı adı?
Kadınlar! Kadınlar! Ateş kadınlar!
Baharın çiçeği, güzün sarısı
Ekinin aşağı, balın arısı
Vatanın, dünyanın bütün yarısı
Kadınlar! Kadınlar! Güneş kadınlar!
Kurtuluşta kağnı, onur anıtı
İşgalci düşmana, yumruk yanıtı
Birliğin, dirliğin, kimdi kanıtı?
Kadınlar! Kadınlar! Kardeş kadınlar!
Aydınlık Türkiye’m, seksen bir ilim
Üretim özgürlük, Atatürk bilim
Uygarlık yolunda, eşitlik dilim
Kadınlar! Kadınlar! Çağdaş kadınlar!
Şiir: Himmet Cansız