İnsanlar vardır;
Gelip geçerler hayatlarımızdan…
Kimi hiçbir iz
bırakmaz ardından, kimi hafifçe
okşar ruhumuzu,
kimi de hüzün bırakır arkalarından…
İnsanlar vardır;
Usulca sokulurlar içimize,
sonsuza kadar
orada kalsın isteriz…
Bazıları serap gibidir,
yokluğunda hayalleridir gerçeğimiz…
İnsanlar vardır;
Su gibi aziz,
su gibi duru…
Konuştukça su olur akarlar kalbimize,
kan gibi, can
gibi, canan gibi…
İnsanlar vardır;
Işığı sönmüş yıldızlar gibi çaresizdirler.
Açtın mı kollarını,
kalbine doldururlar ışığı…
İnsanlar vardır;
Soğuk duvarlar misali
gülümsemenin sıcaklığını bilmezler,
bilseler de sevmezler…
İnsanlar vardır;
Gelip geçerler hayatlarımızdan
kimi depremlerle gider,
kimi fırtınalarla…
Ben kalanlardan yanayım.
Gitmeyenlerin sadakatini ve sabrını severim,
sarılıp bırakmayanların sıcaklığını…
(Şems-i Tebrizi)