İnsanlar vardır;
Gelip geçerler hayatlarımızdan...
Kimi hiçbir iz
bırakmaz ardından, kimi hafifçe
okşar ruhumuzu,
kimi de hüzün bırakır arkalarından...
İnsanlar vardır;
Usulca sokulurlar içimize,
sonsuza kadar
orada kalsın isteriz...
Bazıları serap gibidir,
yokluğunda hayalleridir gerçeğimiz...
İnsanlar vardır;
Su gibi aziz,
su gibi duru...
Konuştukça su olur akarlar kalbimize,
kan gibi, can
gibi, canan gibi...
İnsanlar vardır;
Işığı sönmüş yıldızlar gibi çaresizdirler.
Açtın mı kollarını,
kalbine doldururlar ışığı...
İnsanlar vardır;
Soğuk duvarlar misali
gülümsemenin sıcaklığını bilmezler,
bilseler de sevmezler...
İnsanlar vardır;
Gelip geçerler hayatlarımızdan
kimi depremlerle gider,
kimi fırtınalarla…
Ben kalanlardan yanayım.
Gitmeyenlerin sadakatini ve sabrını severim,
sarılıp bırakmayanların sıcaklığını...
(Şems-i Tebrizi)