Gölhisar Çörekotu Kahvesi
Geçtiğimiz yazımda Gölhisar’dan, Teke Yöresi’nin kültürel dokusundan ve bu bölgenin müzik ile sanattaki öneminden bahsetmiş; restore edilerek turizme kazandırılan Muallim Mustafa Sırrı Özkan Konağı’ndan ve çekimler sırasında yaşanan zorluklardan söz etmiştim. Umuyorum ki bu tür aksaklıklar tekrarlanmamış, gerekli önlemler alınarak çözüm sağlanmıştır.
Bu güzel konakta, Gölhisar’ın önemli sanat insanlarından Sayın Necati Aslan ile gerçekleştirdiğimiz söyleşi büyük bir keyifti.
Sanata ve sanatçılara değer veren yöneticilerimize bir kez daha teşekkür etmek isterim.
Konak ziyaretinin ardından sıra geldi Gölhisar'ın lezzet duraklarına...
Gölhisar denince akla ilk gelenlerden biri de kendine özgü kavurmasıdır. Döner gibi ince kesilmiş etlerle hazırlanan bu lezzeti mutlaka tatmalısınız. Ve elbette, kavurmanın ardından kahve içilmeden olmaz. Ancak bu kahve, alışıldık kahvelerden oldukça farklı: Gölhisar’ın meşhur Memiş’in Çörekotu Kahvesi.
Her gelişimde aynı heyecanla uğradığım bu kahvede, sahibi Memiş Bey burayı “kültür kahvesi” olarak tanımlıyor.
Toprak testide buz gibi su, toprak bardakta ikram ediliyor.
Koca bir kupada, üzerine susam ve çörekotu serpilmiş özel kahve, lokum eşliğinde tahta senitte (biz “yassıağaç” deriz) sunuluyor.
Adeta bir görsel şölen...
Kahvenin hem tadı hem kokusu tarifsiz...
Lokumu kahveye batırıp yiyorsunuz, ardından buz gibi toprak suyu yudumluyorsunuz.
Bu deneyim yalnızca bir içecek değil, başlı başına bir kültür yaşantısı. Ortam öylesine etkileyici ki; kahvehaneden çok, geçmişle bugünü buluşturan bir müze havasında.
Üçetekler, kilimler, yaba, döven, saban, bakır ve antika eşyalar...
Burası âdeta bir köy müzesi.
Bu etkileyici mekâna Gölhisar belgeselimizin 2. bölümünde de yer verdik.
Kahve sohbeti sırasında bir başka öneri geldi: “Bir ağaç işleri atölyesi var, mutlaka görmelisiniz!” dediler.
Biz de yola koyulduk.
Bizi karşılayan Mehmet Emin Eryalçın, ahşap oyma sanatında usta bir isim.
Atölyesinde hem işlevsel hem de dekoratif el emeği eserler sergileniyor.
Hatta Gölhisar’ın simgelerinden olan Kibyra Çeşmesi'nin tahta bir modeli bile yapılmış.
Mehmet Emin Eryalçın, sadece bir zanaatkâr değil; gerçek bir sanatçı.
Gölhisar’ın bereketli toprakları birçok sanatçıyı yetiştirmiş.
Bu toprakların bereketi sadece ahşapla sınırlı değil. Tavas Medet Köyü’nden rahmetli Necip Savcı, çamuru adeta sanat eserine dönüştürmüş, Hititlerden günümüze uzanan gelenekleri yaşatmıştı. Şimdi o mirası oğlu Hasan Hüseyin Savcı sürdürüyor.
Mehmet Emin Eryalçın’ın ahşap oymalarında Necip Savcı’nın terakota süslemelerine benzerlik göze çarpıyor.
Üstelik bu süslemelere benzer örnekler Ankara Arkeoloji Müzesi’nde de sergileniyor.
Binlerce yıllık gelenek, Tavas’ta pişmiş toprak sanatı, Gölhisar’da ise ahşap oyma sanatı olarak yaşamaya devam ediyor.
Farklı alanlarda sanat icra eden bu değerli isimlerin desteklenmesi, Kültür Bakanlığı tarafından sanatçı kimlikleri ile onurlandırılması ve ülkemize tanıtılması, kültür dünyamız için büyük önem taşımaktadır.
Zira Anadolu'nun dört bir yanında, keşfedilmeyi bekleyen nice değerli sanatçımız ve zanaatkârımız var.
Bir sonraki, yani üçüncü yazımda sizlere Kibyra Antik Kenti’nden söz edeceğim.
Bu yazımda yer verdiğim görüntülerin tamamı Gölhisar Belgeseli’nin 2. bölümünde YouTube’da yer alıyor.
Çok yakında ulusal televizyonlarımızda da yayınlanmasını bekliyoruz.
Teke Yöresi'nin her noktası ayrı bir güzellik taşıyor; insanları ise bir o kadar candan. Yolunuzu Gölhisar’a düşürmenizi, bu eşsiz deneyimleri bizzat yaşamanızı içtenlikle tavsiye ederim.
Doç. Dr. Devrim AKKAYA
İnş. Yük. Müh. & Kamu Yöneticisi