Hayatı tanımlayan ve onu yaşanılır kılan en büyük olgu sanıyorum ki mücadele etmek. Mücadele kavramı da benim için çok eski bir durum çünkü daha doğar doğmaz yaşam mücadelesiyle başlamışım hayata ve şimdi de buradayım, mücadeleme devam ediyorum. Ama bu sefer mücadelem sinema sanatı için. Yanımda da en az benim kadar güçlü bir mücadeleci var.
Beni tanıyanlar senarist olup kısa ve uzun metrajlı senaryolarımı çektirmek, kendimi geliştirmek için harcadığım çabayı bilirler. 9 yıllık yıpratıcı bir çaba…
Kendimi geliştirmek, kafamdaki ilham perilerini susturmak için 2017’nin son aylarında bir Kor canlandı gözümde ve yazma sürecine başladım. Bir senaryo çekilene kadar tam değildir ve gelişir. Ben de zihnimde beliren Kor için sayfalar yaktıktan sonra beklemeye başladım. Beklerken de Mehmet Kılıç ile tanıştım.
Mehmet, ödüllü bir yönetmen, “Tozlu Hayatlar” adlı belgeseliyle adından söz ettirmiş, çeşitli fotoğraflarıyla da birincilikleri olan, bana göre Türkiye’nin Stanley Kubrick olacak yetenekte bir insan.
Ortak bir arkadaşımız aracılığıyla tanıştığım Mehmet, hem senarist olarak gelişmemde eksikliklerimi tamamlamamı sağlarken hem de 2018’de soğumaya bıraktığım Kor’u yeniden harlamamı sağladı. Onunla Kor’u geliştirip ışığını arttırırken ikimizin de ne kadar savaşçı olduğunu fark ettik. Kor da bizim savaşımızla birlikte dövüldü, gelişti, güçlendi. İkimizde Kor’un artık yazılı sayfalarda ya da Microsoft office’de kod dizilerinden öteye geçmesi gerektiğini gördük ve mücadeleye başladık.
Sektörün kapalılığı olsun Mehmet’in acı kayıpları, benim sağlık sorunlarım derken yaklaşık 3 yıllık bir süreçten sonra Kor artık alev almaya hazır. İlk çıraları atılıyor ve en kısa zamanda -sinema tabiriyle- motor denmeye çalışılıyor.
Taşın altında şu an sadece Mehmet ve benim elim olsa da, Kor’un başarılı bir polisiye/gerilim filmi olup festival ve gişe başarısına gidecek yolda taşın altındaki ellerin artacağına inanıyoruz.
Kor’un Cezası yakında geliyor…