Hayat çoğu zaman sinir bozucu, kayıplarla dolu bir yolculuktur; bazen özgürlüğünüzün elinizden alınışını izler, bazen en sevdiklerinizi yitirirsiniz ve “Acaba devam edebilir miyim?” diye sorgularsınız. Tam da bu duyguların ortasında, Netflix’in kara mizah ve dramı harmanladığı After Life, izleyiciye hem teselli hem de umuda dair samimi anlar sunuyor.
Dizinin ilk bölümünde Tony, eşi Lisa’yı kaybetmenin ağırlığıyla intihar etmeyi düşünür; tam kararını vermek üzereyken köpeği Anti’nin neşeli bakışıyla durur. Bu sahne, küçük ama içten mutluluk anlarının insanı hayata bağlayabileceğini güçlü bir şekilde hissettirir. Tony, “süper güç” dediği acımasız alaycılığını kullanarak etrafındakileri uzaklaştırsa da, kasabanın renkli sakinleri ve Anti sayesinde umudun gücünü yeniden keşfeder.
After Life, IMDb’de 8.4/10 puan alarak eleştirmenlerden ve izleyicilerden büyük beğeni topladı. Ricky Gervais’in yaratıcısı, yazarı ve başrolünü üstlendiği bu üç sezonluk seri, kaybın derinliğini hissettirirken dahi mizahı elden bırakmıyor.
Ricky Gervais, modern komedide kara mizahın yanı sıra “cringe comedy” olarak adlandırılan, izleyiciyi rahatsız edecek kadar samimi ve utanç verici anlardan beslenen bir üsluba sahiptir. Bu stil, karakterlerini sosyal cehaletin ve kabullenilmez davranışların ortasında konumlandırarak empatiyle harmanlar.
Bu kara mizah ustalığını keşfetmek isteyenler için bir diğer önemli durak da 2009 yapımı “Yalanın İcadı” (The Invention of Lying). Hiç kimsenin yalan söyleyemediği alternatif bir dünyada geçen filmde Gervais, Mark Bellison karakterinin ilk yalanını keşfetmesini eğlenceli ve düşündürücü bir serüvene dönüştürüyor. Film, IMDb’de 6.4/10 puan aldı.
Her iki yapım da Ricky Gervais’in hem insana dair derin hikâyeler anlatma becerisini hem de sınırları zorlayan kara mizah dokunuşunu gözler önüne seriyor. After Life, kayıpların acısını hafifletip içten gülümsemeler yaratırken; Yalanın İcadı, gerçeğin ve yalanın ince çizgisini sorgulamanıza olanak tanıyor.