ah ah gülüşüm..!
Tıpkı bir at gibi…
Yalnızım
Ve yaprakları ırmağın gölgesine sığınmış bir mülteci
Başka bir kaderi bekleyen yırtık bir gömlek. bir kayanın üzerinde büyümeye çalışan bir gül.
Ah, ah, Rose, beni şımartmana ihtiyacım var
kabalığım için beni affet
Göğüs kafesinin dalları olayım
Bir an için kendini benim yerime koy.
Seninle bir yatak ve nehir gibiydik
Denizin dalgasına sahil..
Şimdi dağınık ışığın kalbimde yanıyor
bak herkes ne kadar mutlu
Neden biz mutlu değiliz?
Bana bir aşk dalı uzat kurbanın olayım
Sarı yapraklar düşüyor dallarıma
öğleden sonra hayatını yaşıyorum
Sözlerim dilimde kuru..
Cenneti gördüm, cehennemi gördüm
Ama yokluğun beni benden alıyor.
ah gülüm
Her asırdan teninin kokusunu toplamış nergis kokum.
Belki gitmeni durdurabilirim, yolunu kapatabilir ve seni durdurabilirim
Ama yapmayacağım
Kara su nehrinde ıslanayım..
sana yalvarmayacağım.
diğer insanların ne yaptığını bilmiyorum
Ne kadar geç ya da erken aşık olduklarını bilmiyorum.
Belki zavallı aptal, sana gelebilirim
O zaman bana seni nasıl seveceğimi öğret
Cahil kalbimde seni nasıl sevebilirim?
beni benden aldın
Ey memleketimin Nil’den akan doğum sancıları.
Her öğleden sonra rüzgar aklımı uçurur. Babil’in genç bilek tutsak dağlarının nakışlarla , Şam’da göz kapaklarım
Aptallığımın tarafında mıyım yoksa aklımı mı kaçırdım?
01/01/2022/PARİS
Caroline Laurent Turunç
#caroline_laurent_turunc
*************************
oh mon sourire..!
Comme un cheval.. je suis seul
Et un réfugié dont les feuilles se sont réfugiées à l’ombre du fleuve
Une chemise déchirée attendant un autre sort. une rose essayant de pousser sur un rocher.
Ah, ah, Rose, j’ai besoin que tu me chouchoutes
pardonne moi pour mon impolitesse
Laisse moi être les branches de ta cage thoracique
Mets toi un instant à ma place.
Nous étions comme un lit et une rivière avec toi
Plage à la vague de la mer..
Maintenant ta lumière dispersée brûle dans mon cœur
regarde comme tout le monde est heureux
Pourquoi ne sommes-nous pas heureux ?
Donne-moi une branche d’amour et je serai ta victime
Des feuilles jaunes tombent sur mes branches
je vis la vie de l’après-midi
Les mots sont secs sur ma langue..
J’ai vu le paradis et l’enfer
Mais ton absence m’éloigne de moi même
oh ma rose
Mon parfum narcisse qui a rassemblé le parfum de ta peau de chaque siècle.
Peut-être que je peux t’empêcher de partir, te bloquer le chemin et t’arrêter
Mais je ne le ferai pas
Laisse-moi me mouiller dans la rivière aux eaux noires..
Je ne t’en supplie pas.
Je ne sais pas ce que font les autres
Je ne sais pas à quelle heure ils sont tombés amoureux.
Peut-être comme un pauvre imbécile, je peux venir à toi
Alors apprends-moi comment t’aimer
Comment puis-je t’aimer avec mon cœur ignorant ?
Les douleurs des contractions de ma ville natale coulant du Nil.
Chaque après-midi, le vent souffle dans mon esprit. Avec les broderies des jeunes montagnes captives du poignet de Babylone, mes paupières à Damas
Suis-je du côté de ma bêtise ou suis-je juste fou ?
01/01/2022/PARIS
Caroline Laurent Turunc
#caroline_laurent_turunc