ÇOBAN ÇEŞMESİ
Ne zaman rastlasam ulu doruklarda,
Kimi kimsesi olmayan bir çoban çeşmesine,
Önünde ardıç ağacından bir yalağı,
Taştan örülmüş temeli, üstünde ağaç oyması susağı,
Kimler kana kana içmiş, kimler gözyaşı dökmüştür,
Memleketimin bu yapanı bile unutulmuş çoban çeşmesinde;
Nice sevdalar anılmış, nice dertler paylaşılmıştır.
Kazayağı biten su özünde,
Kimsesiz olsa da, ne fark eder ki?
Aşinadır o memleketimin yanık yüzlü insanına,
Bir soluk alımı, bir yudum serinleme zamanı,
Nice yanık tene serinlik, bağrı yanan kullara
Hayattır Çoban Çeşmesi!
11 Ocak 2022
Görsel: Burdur Çavdır Ambarcık köyü Türk Yaylası Bardaklılar Pınarı