Bir el değdiği yerde
Ay gibi elmas ışır
Nakış nakış gizlidir gözlerde
Sırrı kadem kadındır portresi
Ölçülmez sığılmaz izahsız
Bildiğim her cismin mimarı
Gönlümün bahtiyarı annem oldu dün..
Hep kadın denilen kadim bildiğim
Evlatlarımında yarını olmuştu..
Sonsuz anahtardı her şeyi açan,
Kadın dedigin kadim bildiğim
Güneşti, gündüzdü
Bazen gece de mehtap, suda yakamozdu
Ay gibi parlayan yüreklere...
Bilinen nurdu aydı çiçekti bahardı
Kadın dediğin kadim bildiğim..
Ömre sığmayanın nasıl tarifi yapılirdı.
Yemek mi pişecek
Şarap ki içilecek
Zannet ki vazgeçilecek
Kadın aşk tır dünyalara
Mayadır hülyalara rüyalara..
Kadın dediğin kadim bildiğim.
Ustanin elinde bir kilim desen
Sarrafın vitrininde elmas desen
Sahafin elinde kitap desen
Kışın soğuğuna yorgan desen
Baharin kokusuna sarhoş desen
Yazın sıcağına nefes desen...
Bitmez ki bu aşķ.
Nasıl anlatayım nasıl?
Şair Yasin TEMİZ