YÖRÜKLÜK * 18
Denizli Heyet-i Milliyesi bir taraftan bölgedeki milli teşkilatlanmayı teşvik ederken, Diğer
taraftan Mustafa Kemal Paşa ile irtibat halinde idi. 4 Eylül 1919’da toplanacak olan Sivas Kongresi’ne Denizli’den 3 delege gönderilmesi istendiği vakit, Denizli heyet-i milliyesi hemen harekete geçti.
Heyetçe aday gösterilen Belevili Yusuf, Küçükağazade Ali Necip ve Dalamanlızade Mehmet Şükrü Beyler seçildi ve Sivas’a gönderildi. Mustafa Kemal Paşa, Denizli delegelerini kabul etti ve onlara hitaben “İstanbul’da şurada burada mitingler yapıldı. Devletlerle Yunan işgali protesto edildi. Fakat sizin Aydın Kuva-yı Milliye cephesinde patlattığınız silahların sesleri Versay Sarayı’nı çınlattı.” diyerek hizmetlerinden dolayı Denizli Heyet-i Milliyesi’ni taltif etti.
Kanaat önderleri, muvazzaf ve emekli askerler, müftüler ve imamlar, ebeler, dedeler, kadınlar,
erkekler, genç kızlar, gençler… Kimisi bedeniyle silahıyla, kimisi malıyla, parasıyla, kimisi cepheye su taşıyarak, cepheye ekmek taşıyarak, gönüllü sağlık teşkilatları kurularak Aydın, Denizli, Burdur ve Isparta, Yunan’ın haksız işgaline direnmek ve yurdumuzdan söküp atmak için elinden geleni yapmıştır.
Denizli Müdafa-yı Hukuk, Redd-i İlhak Cemiyeti’nin yayınladığı bildirideki gibi “Ya Yunan’ın mundar ayakları altında namusumuz, kimliğimiz, kişiliğimiz çiğnenerek yaşayacağız ya da şerefimizle öleceğiz.”
Atalarımız şereflice savaşmayı, ölmeyi tercih ermişler. Atalarımız bu ülkeyi bize bırakıp giderken bizim torunlarımız düşman çizmesi altında ezilme sin. Bayrak inmesin. Ezan susmasan diye kanlarıyla canlarıyla mallarıyla bu ülkeyi bize bıraktı. Bizim atalarımızın emanetine namusumuz ve canımız gibi sahip çıkmamız gerekiyor.
Demirci Mehmet Efe Nazilli’de sanki bir devlet gibi güzel bir organizasyon yaptı.
Denizli müdafaa-i hukuk redd-i İlhak cemiyeti Burdur müdafaa-i hukuk cemiyeti, Isparta müdafaa-i hukuk cemiyeti başta olmak üzere ihtiyat asker topladılar. Muvazzaf askerler tarafından eğitimler yaptırıldı.
Cepheye gönderildi. Yunanlıların işbirlikçisi yerli Rumlar boş durmadı. İsyanlar çıkardılar. Yağma yaptılar. Başlarına gelecekten habersizdiler. Bağımsızlık karakteri olan Anadolu’nun yiğitleri kadınıyla erkeğiyle birleşip tek yumruk oldular. Ya bağımsız yaşayacaklar ya da ölecekler. Onlar tıpkı Çanakkale’de babalarının, dedelerinin inandığı gibi inandılar. Bir atasözümüz var ya ” inananlar başarır”
Onlar da inandılar ve başardılar.
devamı var…