AKLIMA SEN DÜŞÜNCE

Gün giderken tek odalı evimdeki penceremden,

Ufuk kızıllanırken yavaş yavaş, bizim oralara bakan dağlarda,

Yalnızlığımın tekliğinde bakardım Bayburt dağlarına,

Kafa tutardım gurbetliğe, ayrılığa, ölüme…

Ta ki sen gelene kadar aklıma!

On sekiz yaşımın gurbetliğinde,

Belki de bu kadar ağır gelmezdi bana,

Ayrılık olmasaydı serde,

Sana olan sevdalığım bir de!

Aklıma sen gelince, apansız…

Yürüyor muyum, duruyor muyum bilemezdim.

Korkardım nefes almaktan,

korkardım başkaca şey düşünmekten

Ölümden bile korkmazdım yeminle,

Ödüm kopardı işte, sen aklıma gelince!

Hey hat! Bugün sen başka yerlerde,

Ben yine yüreğimin gurbetlerinde!

Ölüm var, hem de en acı şekliyle,

Biliyor musun korkmuyorum artık ölümden,

Kaybetmeye alıştım ya, ondan belki de!

30 Nisan 2022