28°
Hayat, evveli bir damla su, sonu da toprak olmaktır. …
Ana karnından geldik pazara, bir kefen aldık, gidiyoruz birer ikişer sözde, zamanlı zamansız mezara…. İşte hayat dünyayı iki kapılı bir han buldum; Birinden girdim, diğerinden çıkıyorum.
Koyun yer süt yapar,
Arı yer bal yapar,
Geyik yer misk yapar,
Tırtıl yer ipek yapar.
halbuki ki, tadı, rengi, kokusu ve maddesi bir olan şeyden, bir dut yaprağı, bu kadar farklı güzellikleri yaratmak, ancak Allah’a mahsus.
An itibariye anladım ki insanlar; Susanı korkak, Görmezden gel eni aptal, Affetmeyi bileni çantada keklik sanıyorlar… Ah birde yanıldığımızı bilsek bize düşeni yapabilsek, sorunlar kendiliğinde çözülecek…
