Biz çok da imkansız şeyleri istemedik.
Kaf dağının ardında değildi bizim hayal ettiklerimiz,
Balık kavağa çıkacak kadar da imkansız değildi yani.
Sadece herkesin kurduğu hayaller,
herkesin gördüğü düşler idi bizimkisi!
Sömürmesin dedik insan, insanı!
Çocuklar çocuk olsun,
Kadınlar bilsinler kadınlığını,
Kaçmasın sokaktaki canlılar insanlardan,
Kararmasın mavi gökler,
Yanmasın zümrüt ormanlar,
Yağmur yağsın, kar yağsın ama
Ölüm yağdırmasın gökler dedik....
Sizden farklı değildi bizim yoksul hayallerimiz,
Kıymasınlar çocuklara,
kıymasınlar kadınlara,
kıymasınlar insanlığa,
Kışın kimseler olmasın sokaklarda,
Yazın yakmasın kavurucu güneş çıplak ayakları,
Kırsınlar kollara vurulmuş zincirleri,
Çıkarıp atsınlar beyinlerdeki örümcek bağlamış kini, öfkeyi!
Sahi çok mu bir şey istemişiz biz?
Çok mu büyük geldi hayallerimiz?
Çok mu imkansızdı sizce,
Yaşatmak insanı, koparmamak çiçeği, kırmamak dalı?
Çok mu fazla geldi size bu garibin yoksul hayalleri?
31 Aralık 2021 Kudret Harmanda