"Umutsuz durum yoktur, umutsuz insan vardır. Ben umudumu hiç kaybetmedim." Mustafa Kemal Atatürk Değerli dostlar, Öyle zamanlar oldu ki; Aç da kaldım, açıkta da kaldım, aşsız da kaldım, işsiz de kaldım. Ama; hiç aşksız ve düşsüz kalmadım ben. Kalmadım çünkü, bu aşk; ulu Önder Atatürk' ün kurduğu Aydınlık Türkiye Cumhuriyeti'ne olan ölümsüz bir aşk! UYANDIR BİZİ ATAM! Karıştı ülkede, atla it izi Ata et ite ot, verdiler Atam! Zeybek oynar iken, çökerdik dizi Kırdılar kolları, kırdılar Atam! Yurttaş alamazken, ekmeği çayı Yandaşa sundular, pastadan payı Kendi yurdumuzda, ararız dayı Gerdiler toplumu, gerdiler Atam! Sürü sürü geldi, 'özel' kaçaklar Aşsız işsiz kaldı, nice ocaklar Sırça köşkü sorsan, kaçkın kucaklar Kardılar vatanı, kardılar Atam! İç edildin halkın, kefen parası Zenginle yoksulun, uzay arası Öyle bir düzen ki, tam yüz karası Kurdular saltanat, kurdular Atam! Cayır cayır yandı, yamaçlar beller Dalga geçer oldu, bizimle eller İlk bahar ayında, büküldü beller Vurdular kanadı, vurdular Atam! Şehidimiz yoksul, gariban ölen Hiç iflah olur mu, ulusu bölen Ne bayramlar kaldı, ne de toy şölen Yordular ülkeyi, yordular Atam! Sen Samsun güneşi, akıl gözümüz Egemenlik yolu, devrim sözümüz Tam bağımsız vatan, umut özümüz Sardılar rejimi, sardılar Atam! Elbet yine Atam, yarınlar çağlar Ekilir topraklar, yeşerir bağlar Serin serin eser, bal kokar dağlar Yerdiler çiftçiyi, yerdiler Atam! Cansızoğlu yürür, sarp dağdan taştan Kuşak kuşak gençle, bütün her yaştan El ele kol kola, yeni bir baştan Derlenir Türkiye'n, derlenir Atam! Şiir: Himmet Cansız