
Gün batımı, hüzün çökerken,
Savrulup gelsin, yel seninle
Toprağa ilk cemre düşerken
Çiçekler açılsın, gül seninle.
Açılsın ayın, bahtın güneşin,
Dara düşüne, vardı kardeşin,
Önce bulutu, yağmuru peşin,
Temizlik getirsin, sel seninle.
Balalar apalayıp, yürüdükçe,
Çevreyi tanırmış büyüdükçe,
İsimler konulurdu, bilindikçe,
Bebekler konuşur, dil seninle.
Durunca gölgesi güle düşerdi,
Hayatın yükleriyle, çile düşerdi,
Güzelliği meşhur, dile düşerdi,
Rüyalarda yaşarım, bil seninle.
Nihat TÜRKERİ
