DÜNÜNMÜŞ MEĞER
İkindi'de rüzgarlar, eser serince,
Uzaklardan bir ses gelir derince,
Yaşamak istedi, şöyle gönlünce,
Yaralı yüreğin, görünmüş meğer.
Gideyim varayım, yüce dağlara,
Çiçekler bürünmüş nice bağlara,
Üzülme içlenme, geçen çağlara
Geçen yıl değil, ömrünmüş meğer.
Çiçekli kokar, ilkbaharda kırları,
Sakınır denmez, aşıkların sırları,
Şimdilerde viran olmuş, hanları,
Bülbülün feryadı, gülünmüş meğer.
Baykuşlar tünemiş, gülün dalına,
Bilmem çıkarmıyız, dünden yarına,
Dayanmak zor olurmuş, ayrılığına,
Elemler kederler, bürünmüş meğer.
Önce kışlar gelir, sonra ilkbahar,
İçerin benden harlı, dışın eli yakar.
Üzülsen ne olur, ağlasan ne çıkar,
Maziye baksan, dününmüş meğer.
Nihat TÜRKERİ